Hartenkreten

hartenkreet (nr. 16.983):

het werd stil

Dit jaar geen zomer
het jaar zonder licht
slechts koude stilte in een vergezicht

Herinneringen uit neigingen van gedachte
kleurloze stormen razen over de vlakte

Geen echo om naar te luisteren
doodse stilte
geen wind die kan fluisteren

Afgesneden door liefde
uitgerukte tongen
gesloten oren
ogen die kijken in een waas

Ziend een fatamorgana
die vlucht als de rozebloesemregen

Dit jaar geen zomerlicht
Maar droeve stilte
met mijn handen in het gezicht