Vijf - Vijf - 2006...
Een dag zoals alle andere dagen
waarvan er zo veel zijn
Toch lijkt deze dag langzaam te vervagen
Men wil niet meer gedenken, alleen maar klagen
De vrijheid wordt als begrip zó klein
Een enkele vlag gehesen als symbool
om deze holocaust nooit meer te ondergaan
Nooit meer opgejaagd als ratten in het riool
Sterven van de honger, een moord voor een kool
De namen die ons ontvielen zien we voorbij gaan
Een vrijheid in Nederland is niet vanzelfsprekend
In ijl tempo rukt de invasie van verbale agressie door de linies
De vrije meningsuitingen worden met bloed getekend
wat voor ons prachtige land de ondergang betekent...
Leve de vrijheid land van rood, wit en blauw…
dat is waar ik voor kies…!
Geplaatst in de categorie: vrijheid