Harry van het Park
Hoe jouw ogen schaduw vormen
Kijkend in het niets
Stilstaand door seizoenen heen
Jij, veroordeeld tot je zuil
Je mond voor altijd dichtgegoten
Kunnen ook versteende lippen
nog beroeren?
Groen ben jij, van jaloezie?
Om gesproken woorden
over liefde
Stromend bloed
een tastbaar bestaan
Zwaar je gemoed
Hoe licht een vlinder
Jij Harry Conninck van 't park
Ik sta voor je en ik zeg
Voor een ieder die
kan zeggen,
zoenen, zoeken, vinden
Ik wou dat ik een zuil had
Aan de aarde vastgeklonken
Ik zag je knipoog, licht de vlinder
En rook de seringen
Geplaatst in de categorie: individu