Vast tot het einde

Oevers, zonder grenzeloos vertrouwen
Waakzaam tot in de diepste ziel
De zin van het aardse dat je overviel
Gedachten waarop krachten kunnen bouwen

Terugkeer uit de eeuwigheid
Gelovend in nooit bestemde krachten
Jarenlang in stilte smachten
Wat soms tot droefenis heeft geleid

Zwijgzaam tot in het diepste profiel
Kilte als ruwe steen
Maar soms brak een zon er doorheen
Kwetsbaar als merg zonder been

Altijd tot alles en niets bereid
Stuwend, als maar verder gaan
Een trein die niet meer stil kon staan
Ik blijf bij je ook al ben je me kwijt

Schrijver: rien van logchem, 24 mei 2006

rienvanlogchemversatel.nl

vast tot het einde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 21 stemmen 8.363