Hartenkreten

hartenkreet (nr. 17.285):

gedichten gerieven tijdelijk

de consument schreef de dichter
leuk hoor dat u schrijft
echt u vult mijn dag
met hoon dan wel gelach
maar voor den dag van morgen
verlicht u nooit echt zorgen
niets van uw schrijfsel beklijft
straks bent u gewoon vergeten
alleen kunst mag blijvend heten
alles van u is zo genaamd
niet wat ware poëzie betaamt

de poëet schraapte zijn droge keel
sprak kerel denk aan het bordeel
daar daag ik met den dauw dag na dag
men vraagt mij immer een fors bedrag
toch is ook daar niet in de prijs begrepen
dat eenmaal een snolleke genomen
ik hare kunstjes blijvend kan bekomen
men houdt het op een tijdelijk dwepen
zo ligt het in de dichterij beste kinkel
eeuwigheid komt uit een andere winkel