zwart in Tunis

mijn blik glijdt
over het glanzend marmer
van je gitzwart aangezicht

de zon slijpt
in fraai ebbenhout
je gave gladde huid

omsluierd is je leest
de weelde van je heupen
wiegt zich in je lach

een gouden klip
een loflied aan je oor
je buigt je hals naar voor

de pracht van je gezicht
snijd ik in sierhout
als gedicht.

Schrijver: delius, 7 juni 2006

michel.vancoilliebusmail.net

ebbenhout

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 648