Ontspiegeling
dubbele beglazing vangt gezichten
één zal zwichten
voor het spiegelbeeld dat vormt
wat lonkt
niet vrijblijvend is
als ik mij niet vergis
blijft de reflectie
van jouw afbeelding mij strelen totdat die
onvermoeid zijn hoogtepunt bereikt
met beleid vakkundig af en aan
glanzende vormen betasten paradigma’s
die ontstaan
waarbij
allerlei
beproevingen ontspruiten
glas beschermd buitenste
randen tactvol
het gedeelte dat vol
vragen de contouren besteelt van puurheid
een aaneenschakeling bevrijdt
gedachtes van verstikking uitgebreid
in deze samenvatting van componenten
die mij inprenten
niet zwaarmoedig te denken
want terugkaatsingen ondermijnen
gedachtes verspreiden
een verre planeet die oorspronkelijk
per ongeluk
van de weerspiegeling bezit heeft genomen
terwijl jij onbewogen
met jouw stille beeld
mijn wereld vol spiegels binnentreedt
Geplaatst in de categorie: liefde