droge inkt

het wordt weer tijd
dat ik nog eens iets schrijf
voor ik de woorden vergeet
en alle inkt is uitgedroogd

en toch, tot mijn spijt
weet ik nog steeds niet waar ik blijf
met wat ik niet vergeet
en waarin ik heb geloofd

dat geloof vermindert niet
en hoort bij mij, net als mijn naam
dat gaat over mij en jou
en maakt me beter dan ik ben

nog steeds zie je het niet
en staar ik door een beslagen raam
naar hoeveel ik van je hou
hoe blij ik ben dat ik je ken

de afstand die ik neem
en de ruimte die ik je laat
bewijzen allicht wel
wat echt is en oprecht

waar ga ik morgen heen
ik weet dat jij er staat
en lijkt dit soms een spel
ons lot is al beslecht

inkt

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 1.414