Hartenkreten

hartenkreet (nr. 17.729):

Hoe goed ik het heb

Ik zag door het open raam
een hemel vol met sterren
'k ben opgestaan en ging naar buiten
waar niets het uitzicht zou versperren

Ik hoorde bladmuziek van bomen
het zachte ruisen, een fluistering
ik hoorde krekels in het nachtelijk uur
genoot van geluid en schittering

Dit is een nacht om van te dromen
ja zelfs wanneer je wakker bent
ik zal vannacht geen oog meer dichtdoen
totdat ze aan het daglicht zijn gewend

'k Zie dan opeens dat kunstwerk hangen
met dauw bedekt dat zilverkleurig web
de kunstenaar die zit in 't midden
en ik besef hoe goed ik het toch heb.