Hartenkreten

hartenkreet (nr. 17.802):

Overgave

Daar sta jij dan
met een warme lach.
Ik snap niet hoe het kan,
wat jij in mij zag.

Toch achter mij aan
hopend op mijn stem.
Zal ik stil gaan staan,
laten zien wie ik ben.

Ik sla mijn ogen op
en zie een leven.
Alles staat op zijn kop,
jij wilt mij rust geven.

Waag ik de gok
en pak ik jouw hand.
Of roep ik dan weer stop
en gebruik mijn verstand.

Ik mag me overgeven
het moet een keer.
Ik wil weer leven
liefde, steeds meer.

Dan voel ik in jouw armen
een diepe kracht.
Ik kan mij weer warmen
nooit gedacht.

Ik voel opeens rust
en er rolt een traan.
Die jij zachtjes weg kust,
jij blijft naast mij staan.

Zonder iets te zeggen
doe jij mij vergeten.
Ik hoef niks uit te leggen
jij schijnt het al te weten.

Vertrouwen heel diep
alleen voor jou geboren.
Ook toen Hij jou schiep
omdat wij bij elkaar horen!