Op de vleugels van 't zijn
Op de vleugels van 't zijn
Balancerend op de drempel
langs je lippen trilt geluk
maar je ogen tonen twijfel
't gevoel staat onder druk
Als de stilte wordt verbroken
door 't verstand dat met ons lacht
strelen zachtjes onze handen
wie had dat van ons verwacht?
Ik wil het zelf ook niet geloven
zachtjes strijk ik door je haar
dwars door duizend-één beloftes
we hebben beiden geen bezwaar
In de nachtelijke ochtend
staat een hemelhoge ster
'k zou 'm voor je willen plukken
maar de waarheid ligt te ver
'Nooit meer' is voorgoed verleden
wat gebeurd is is 't bewijs
er glimmen tranen in je ogen
op de rand van 't paradijs
Geef je liefde, geef je alles
wees niet bang van pure pijn
laat ons zweven op gevoelens
op de vleugels van het zijn
Peter Oole
mei 1996
Hellevoetsluis
Geplaatst in de categorie: liefde