Hartenkreten

hartenkreet (nr. 17.972):

De grens

Als je eigenheid me verrast
(en ik me plots verlaten voel)
Hou je dan even vast en
(na een schil oude pijn)
Laat jou weer gaan
(groei in all-een-zijn)

Want de grens tussen jou en mij
is soms schrijnend lastig
Liefde zonder grenzen:
mijn bodemloze, kinderlijke wensput

Laat ons zichtbaar zijn
voor elkaar!
Laat onze verschillen zijn
naast elkaar!

Zo wil ik met jouw verdergaan
Nog onmetelijk ver en lang:

Onze handen vaak in elkaar
Onze lippen steeds weer op elkaar
Onze boosheid soms tegen elkaar
Onze liefdessappen heerlijk geurend door elkaar,
Onze tranen aanwezig voor elkaar

Onze voeten altijd op de eigen weg