vondeling

zou mijn hart niet juichen,
wanneer ik door mijn tuintje liep,
onder een struik een klein gedicht ontdekte
dat naar mij zijn armpjes strekte
en verlangend "mama"riep?

voorzichtig zou ik de takjes buigen,
nieuwsgierig wat zich daar bevond.
verwonderd, blij verrast
pakte ik zijn handjes vast,
tilde het behoedzaam van de grond.

ik zou, ik zou

het in mijn armen nemen, op handen dragen,
knuffelen en zachtjes strelen.
terwijl het zich - nog wat bescheiden -
stevig tegen mijn ziel aanvlijde,
ging ik vast met zijn woordjes spelen.

nog niet geheel voldragen
wanneer ik het teder schrijven zou.

het laten rijpen als goede wijn
met de smaak van ambrozijn
als ik het doorgrond en openvouw

prematuur gedicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 738