Tegenstrijdige illustratie
Mijn drang voor erkenning illustreert mijn gevoel voor onzekerheid
De illustratie, een teken dat ik besta
Ondanks dat ik besta voel ik geen leven
Geen liefde en geen rust
Een hopeloze romanticus die alle vorm van liefde afweert
En vervolgens verder zoekt naar het ultieme medicijn
Een medicijn die me gevoelloos maakt
Ik heb veel ruimte nodig, maar ik verschuil me in een donker hoekje
Ik ben een ontdekkingsreizer, die bij elk struikje blijft steken
Misschien wachtend op een antwoord, misschien uit angst om verder te gaan
Wel iemand met een duidelijke missie
Maar het pad er naartoe is onduidelijk
Ik ben een krijger die na elke overwinning zichzelf verliest
Ik ben een muzikant die speelt tot het einde, maar dan ook tot het bittere einde
De grens tussen dromen en realiteit word steeds duidelijker zichtbaar
Ik weet alleen niet of ik mijn angst wel het land uit kan smokkelen
Bang om herkend te worden, bang om mezelf bloot te geven
Ik verleg altijd mijn grenzen, en toch blijf ik keer op keer op hetzelfde punt hangen
Het gevoel wat ik heb is niet met de duurste pen te beschrijven
Als ik de pen erna mocht houden, zou ik een poging wagen
Om vervolgens weer te falen zoals ik dat altijd doe
Ik wil omhelst worden door de zwaartekracht
en rondzweven in een kamer vol warmte
Ik wil weten hoe het is
om je ogen te sluiten zonder de drang te hebben ze weer open te doen
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid