de boom, het blad en de wind
In de verre verte verdwijnt het licht
Duister en donder komen snel heel dicht
De boom kraakt, jankt, hij lijkt bedrukt
Het laatste blad wordt losgerukt
Langzaam dwarrelt zij naar beneden
Wat is die eerste lentedag lang geleden
Geen enkel blad wordt ooit nog zo volmaakt
Fluistert de wind die het afscheid bewaakt
En nu het blad haast ongemerkt de bodem tikt
Is het enkel nog de boom die snikt
Het afscheid had eerst heel natuurlijk geleken
Maar niemand heeft sinds die herfst naar de boom gekeken
Geplaatst in de categorie: ex-liefde