Hartenkreten

hartenkreet (nr. 18.253):

gebroken vleugels

Ik zit gevangen
in een wereld
die niet de mijne is.

Ik zie de sleutels niet
die me kunnen
bevrijden uit mezelf.

Ze vallen rondom
maar ik grijp ze niet
waarom niet ?

Ik weet niet hoe het moet
Weet ik het niet of..
durf ik niet.

Zwaar als van steen zijn mijn vleugels.
traag openen ze zichzelf
om dan te breken tegen de tralies.

Net zoals mijn gedachten en
ideeën altijd gebroken werden door de tralies
Even waren ze open doch…

Steeds worden ze terug gesloten
en gevangen in zichzelf
opgevouwen.