duin
uit duinen waar ik zonnewandel
verzweeft mijn geest over het land
bij ‘t ruisen van het zilte branden
door weeë luchten overmand
over een panoplee van paden
stamp ik mij lodig door het zand
en voel mijn zool de treden raken
mijner gedachten, hand over hand
uit schilf’rend drijfhout dagen wijde
beelden, azuur, een oceaan
totdat een prikkeldraad mijn beide
voeten op vaste grond laat staan
Inzender: JGF, 8 oktober 2006
Geplaatst in de categorie: natuur