mist
Je rijdt in laaghangende wolken,
Je ogen priemen, maar geraken
er niet door.
Net melkglas zonder één korreltje
klaarheid.
Behouden moet je blijven, maar hoe?
Het vraagt inspanning en je wordt moe.
De rand van de baan merk je niet
alleen je handen op het stuur.
Waar is die omgeving van voordien,
zij was zo helder en puur?
Nu heb je schrik om je dagelijks
traject te verliezen,
maar je kunt niet kiezen.
Rode ogen voor jou,
in die wolken van kou,
laten je hart minder angstig kloppen.
Die rode ogen doen je
wel op tijd stoppen.
Opgepast hij heeft ook geen zicht,
ook hij rijdt met de ogen dicht.
Geplaatst in de categorie: natuur