Zo laag op de aarde

rivieren die stromen en groeien
verdwijnen in het dorstig land
nooit de zee zullen bereiken

maar wellicht ondergronds
hun zoetwatermeren maken
wachtend op de wortels

van groene wijngaarden
samen met de trage aarde
tot paarse druiven en bloed

de lach van een gelukkige vrouw
van een man en een schreeuwend kind
haalt water van vroeger onder het zand

Zie ook: http://www.bright-lights.nl

Schrijver: Stanislaus Jaworski, 12 oktober 2006

stanislausjyahoo.com

Biografie van deze schrijver

kinderen partner reizen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 16 stemmen 934