Zo laag op de aarde
rivieren die stromen en groeien
verdwijnen in het dorstig land
nooit de zee zullen bereiken
maar wellicht ondergronds
hun zoetwatermeren maken
wachtend op de wortels
van groene wijngaarden
samen met de trage aarde
tot paarse druiven en bloed
de lach van een gelukkige vrouw
van een man en een schreeuwend kind
haalt water van vroeger onder het zand
Zie ook: http://www.bright-lights.nl
Schrijver: Stanislaus Jaworski, 12 oktober 2006
Geplaatst in de categorie: landschap