Verdriet
Mijn tranen zitten vast
Achter lange tralies
Verstopt achter de muren
Vluchtend voor de pijn
Mijn verdriet is weg
Niet meer goed te vinden
Verblind door stralend daglicht
Bang om vrij te zijn
Mijn lach is ver te zoeken
Als regen in een droogte
Niet bang om soms te neppen
Dus doet er ook niet toe
Leef onder grote bomen
Schuil ik voor de waarheid
Wil huilen, kan niet lachen
Ik ben het vechten moe
Geplaatst in de categorie: verdriet