De bomen weten weinig
De zon zingt de stoep
Het water zuigt de weg
De putten als de gaten
Verdriet stroomt langzaam weg
Ik vertel de bomen
Het vallen te laten
Misschien morgen, ik zeg
Morgen is het wellicht weg
Straten stromen langzaam leeg
En vol van mensen die even
Eigenlijk altijd twijfelen
In onzekerheid leven
De bomen weten weinig tot niks
Wat een aangeboren voordeel is
Elke dag is als een kind
Dat zonder zorgen leven vindt
Zie ook: http://www.kunstgedichten.web-log.nl
Schrijver: Sander Kunst, 6 november 2006
Geplaatst in de categorie: natuur