kom mee!
laten we naar de maan zwemmen
laten we door het getij heen klimmen
de avond doorbreken
die de stad probeert te verstoppen
laten we vanavond uit zwemmen gaan lieveling
het is onze beurt het te proberen
geparkeerd aan de rand van de oceaan
op onze rit door het maanlicht
laten we naar de maan zwemmen
laten we door het getij heen klimmen
ons overgeven aan de werelden
die tegen de onze aanhangen
niets is open gebleven
en geen tijd om te beslissen
we zijn in een rivier gestapt
op onze rit door het maanlicht
laten we naar de maan zwemmen
laten we door het getij heen klimmen
je steekt je hand naar mij uit
om je te begeleiden
maar ik kan je gids niet zijn
ik hou van je
wanneer ik je weg zie glijden
vallend door het natte woud
op onze rit door het maanlicht
onze rit door het maanlicht
kom op lieveling een klein eindje maar
daar aan de rand van de oceaan
komen we dicht bij elkaar
verstrengeld in elkaar
lief we verdrinken vanavond
zinken
zinken
Inzender: matthijs, 25 november 2006
Geplaatst in de categorie: vrijheid