inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 18.955):

Nachtelijke inkijk

Verschijn langs mijn maan.
Deze onvatbare
zich ondoorgrondelijk
wegen banende
in meerderen, minderen.
Haar nooit benaderbare
zwenkende illusie.

Bezie de bloeiende weelde,
haar zanikende nazaten van beneden
vruchten afgeworpen tot
weeromkeer waarmee mijn tijd wordt.

De mijn verwelkende tijd vervaagt de
wiegende bloem aan het span.
Wie zal haar liefgehad
haar vrucht gezet hebben dan,
zo kort.

Herinner hoe we ontstelen het
hart in dat intense voelen
haar eerden aan welvingen, om
rondingen van dageraad,
bij zacht licht intens
donker, dat te bedoelen
inzicht van welkom.

Ze liet mij haast identiek en
steeds meer naakt, ik, ik ben
ik spiegel mij in weinig.
Ik was aan en af als zij,
weet niet waartoe, hoe vol.
Tijdloosheid trekt mij aan, kom
onafhankelijk verbonden,
in eeuwige beweging
uiteindelijk tot staan.


Zie ook: http://www.variada.nl

Schrijver: Ada Besselink, 17 januari 2007


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 912

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)