Hartenkreten

hartenkreet (nr. 19.013):

Antwoord van duizendvoudige pijnen

Ingebeelde vader;
ik stel jou duizend en één
van die niet uit te spreken vragen!
De formulering alleen al duurt honderd dagen!

Als ik dan al zo mis ben,
klets me dan de ribben
uit mijn bast van eeuwige twijfel!
Scheur mij de milt uit het lijf
zoals ik jou en je kern zou strippen
tot op jouw ongenode onderlijf.

Scheur mij het vlees van de schedel
met jouw alruinen tentakels.
Looi me de huid met je granieten nagels.
Breek mijn skelet uit de hengels,
als in een eeuwig blijspel van waanzin.

Of geef me het genadeschot
en vul mijn omhullende buidel
met alle lavastenen
uit de vuurberg van oneindige bezwaarlijkheden.

Stamp me dan vol tot mijn huid barst
en mijn lippen uiteindelijk ontvellen van sprakeloosheid.

Slechts één waarheid maar,
wil ik van jou horen en ik zal niets meer denken.
Genadevol zal ik me vervullen in jouw
ware aangezicht en ik zal gaan, met enkel een glimlach. Niets meer!
Geen vragen meer zullen jouw ondoorgrondelijkheid teisteren.
En gooi me dan onherroepelijk in de assen van vergetelheid!