Hartenkreten

hartenkreet (nr. 19.178):

Spiegelbeeld van een open wond

Ik staar naar de horizon
Vanaf het lege strand
Door levendigheid verlaten
Waar een tijdje geleden
De zon nog heeft gebrand

De warmte weer kwijt
Weerspiegeling van mijn gevoel
Eenzaamheid...

Dat zonnetje, nu zo ver weg
Ondergaand aan de andere kant
Van het wateroppervlak, daar
Waar haar gouden gloed de hemel kleurt
Doch het licht steeds zwakker brandt

Haar liefde leeft voort
Nu ver bij mij vandaan
Door een ander hart beantwoord...

De kille nacht valt in
Het gebeurt elke avond weer
Sterker nog, elk moment
Daalt ergens op deze wereld
Voor getroffenen de duisternis neer

De schijn dooft altijd ergens
Want liefde komt van twee kanten
En anders van nergens...

Dat ik daarom niet de enige ben
Is voor mij een schrale troost
De zon staat morgen weer aan de hemel
Herinnert mij opnieuw aan die vrouw
Hoe verliefd ze me aankijkt, stralend bloost

Een spiegelbeeld van een open wond
Het gevoel nog dagelijks
Brandend op de voorgrond...