Hartenkreten

hartenkreet (nr. 19.186):

Bomen

Soms als ik door het bos zo ga,
hoor ik vaak de bomen praten,
aandachtig luister ik naar hun gefluister,
twee bomen stonden daar te bomen,
een dialoog op hoog niveau.

Zo hoor ik de ene boom de andere zeggen,
het is een jammer dat we hier zo staan,
en we komen toch niet dichter bij elkaar,
maar het is goed te weten,
we kijken elkaar toch altijd aan.

De andere boom gaf toen antwoord zacht,
jou is zoveel aan sterkte ook gegeven,
jouw wortel geeft veel kracht tot in de top,
ik ben ook altijd zo blij dat ik je zie,
en je vangt veel aan stormen voor mij op.

Voldaan ging ik dan van hun vandaan,
ik zei; blijven jullie hier maar staan,
mij is meer beweging toch gegeven,
en met mijn filosofie gaf ik ze te verstaan,
adios......ergens moeten we allen gaan.