Hartenkreten

hartenkreet (nr. 19.255):

De deur naar buiten blijft gesloten

Gevangen in de kamer van mijn hoofd
Met tralies voor de ruiten
Wordt het laatste licht gedoofd
Kon ik maar vluchten naar buiten

De ruimte geheel leeg
Koude lucht omklemt mijn hart
Een bloedende traan die ik wegveeg
Levend in een wereld apart

Opgesloten in een gesticht
Want die is niet goed snik
Maar de pijn wordt niet verlicht
Mijn grootste vijand ben ik

Voor mezelf kan ik niet vluchten
Hoe graag ik dat ook wil
Mezelf kan ik niet zien of luchten
O Heer, zet m´n hart dan ook gewoon stil

Schrijver: Daisy, 25 februari 2007

d.schuiten

tiscali.nl

Geplaatst in de categorie: verdriet

eenzaamheid

3.0 met 30 stemmen

2.608

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: Haico
Datum:: 11 maart 2007
Email:: haicotenbrinkehotmail.com; Choquerend gedicht, ik hoop dat je jezelf niet écht laat vallen.
Daisy, het leven kan weer net zo mooi worden als jouw prachtige naam... Dus doe jezelf geen nare dingen aan!

Geef je reactie op deze inzending: