Geluk's wraak
Vandaag vloeit
er uit mijn ogen
wat uit mijn pen
nooit vloeien kan
en wat ik maar niet
uit me kan krijgen,
omdat ik het niet
vergeten kan.
En oh,
ik wil je wel vergeten
zoals een boom
haar blad verliest,
maar wanneer jij valt,
kom je steeds terug
omdat alles
het van jouw kracht verliest.
Je weet waarom
ik ben verdwenen,
stilletjes
ben weggegaan.
Alles was zo,
zo verschrikkelijk mooi;
zoveel geluk kon ik niet aan.
Alsof ik al die tijd al wist
dat die momenten
zich zouden wreken
door me nu,
met elke traan
zoet of zout,
langzaam te breken.
Geplaatst in de categorie: liefde