Smelten doet stromen
Dit is wat ik weet
Buiten is van niemand
Dit is hoe ik heet
Wat echt is en voort gaat
is niet goed te zien want
Ik leef in een zelfgemaakte kooi
van ijs, wolken en verf
Het zegt me is te laat
Te laat voor spontane dooi
Nu open ik mijn ogen
en alles wat eeuwig leek te vriezen
smelt. Ik ben bedrogen
door mijn ik, mijn eigen haat
Bomen zullen nooit verleden verliezen
Zie ook: http://www.kunstgedichten.web-log.nl
Schrijver: Sander Kunst, 19 maart 2007
Geplaatst in de categorie: maatschappij