Hartenkreten

hartenkreet (nr. 19.428):

Zachte Tinten

Mijn arme zwaar ondervoede vlinders
Sterven langzaam aan de hongersdood
Hun vleugels zwakjes kleuren verbleekt
Gevangen gedoemd tot water en brood

Hun leven lijkt op een bedevaartsoord
Als stervenden zoekend naar restjes hoop
Kneuzen gefladder tegen beter weten in
In een luchtkasteel klaar voor de sloop

Kleuren doorlopen van de zoute tranen
Zelfs illusies verbloemen nu hun glans
Diep in de kamer van mijn hart verborgen
Gokken ze op gratie hopend op een kans

Dan wordt er zachtjes geklopt en luister
Pompend stroomt er nieuw en warm bloed
Mijn fladderaars wakker staan op scherp
Voelen ze nu liefde… voelen ze het goed

Langzaam verschijnen weer zachte tinten
Op mijn lieve vliegertjes van fluweel satijn
Nieuwsgierig zoekend in hernieuwde kracht
Alsof ze plotseling opnieuw herboren zijn

Mijn hart begint zich te vullen met liefde
Zomaar opeens in mijn leven vol met puin
Ontpopt zich in de leegte van mijn diepte
Een prachtig wondermooie vlindertuin