Hartenkreten

hartenkreet (nr. 19.575):

zelfs door de dikste wanden

nog lost de ene dag de andere af
als jonge bruidegommen van een berg
haagrozen aan de hoed en vuurvergulde staf

de zon glijdt als een pronkkaros
in plaats van paarden trekken duizend wensen
te moeten kiezen is pas liefdesstraf

geen dag heeft een begin noch eind
enkel de zonnestonden reiken zich de handen
als ‘k in verliefde ogen kijk
zelfs door de dikste wanden.