woede

In mijn maag voel ik een plek,
Zacht, kwetsbaar, door een dun vlies bedekt.
Daaronder kookt mijn woede:
Gele gal, oranje vlammen,
gevangen onder mijn strakgespannen trommelvel
dat trillend tot stilstand komt na jouw beroering.

Ik ben strak, ik ben sterk.
En jij, mijn lief, jij raakt mijn vlies,
telkens weer.
Je stem oorverdovend zacht,
je woorden angstaanjagend .
De waarheid beukt, ik wil weg.
Het vlies spant zich strak,
tegen je liefde niet bestand
de vlammen zoeken zich een weg door mijn lijf,
ze stuwen mijn woede naar buiten.
Een explosie van woorden, geluid,
mijn vlies trilt na.
Voel me leeggehuild, van binnen koud.
Mijn vuur is gedoofd.

woede

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 2.910