voor mijn kinderen

Wat zij hebben doorstaan
de laatste 2 jaar, ga er maar aan staan

Ruzie's , vechten, telkens weer
twee ouders in de clinch, keer op keer

Vlogen elkaar in het haar
en zij stonden daar maar

In hun ogen het verdriet
maar wij zagen het niet

Alleen bezig met onszelf
vergaten het meisje van 5 en de jongen van 11

Zij sprongen ertussen
probeerden te sussen

Maar het hielp niet
groter en groter werd hun verdriet

Tot de dag, papa weg, ander huis
om het weekend een ander thuis

En nog is het niet afgelopen
nu en dan weer ruzie, echt zo bezopen

En daar staan ze dan weer
dit willen en verdienen ze niet meer

Met in hun ogen het verdriet
en alweer zien wij het niet...

mijn kinderen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 1.851