Kracht..
Ik volgde eens een sleepspoor dat ik zag
En daarna vond ik jou
Met een rugzak te zwaar om te dragen
Toen wist ik dat ik helpen zou
Ik knielde bij jouw voeten neer
En pakte toen jouw tas uit handen
Ik wilde er wat overbodig gewicht uit halen
Want de zwaarte ervan had jou doen stranden
Maar die tas bevatte jouw hele leven
En alles had een bepaalde waarde voor jou
Dus ik kon hier niet uit kiezen
Wat ik voor je lozen zou
De teleurstelling was van mijn gezicht te lezen
Onverrichter zaken gaf ik jou je tas terug
Moedig nam jij hem aan
En droeg hem toen op je rug
Ik stond er verbaasd bij te kijken
Die tas was immers nog even zwaar
Hoe kon je hem nu wél dragen
Ik vond dat een beetje raar
En toen vertelde jij me
Dat ik je kracht had gegeven
Gewoon door er voor je te zijn
Al was het maar héél even..
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid