Je kent me niet
Je kent me niet.
Je ziet niet wat er in me schuilt,
Je ziet niet dat mijn ziel huilt.
Want je ziet de tranen niet,
Je kent me helemaal niet.
Je weet niet waar ik dit zit te schrijven,
En al zou je eens goed na me kijken.
Je weet niet hoe ik eruitzie.
Want het ene moment ben ik klein, dan weer groot.
Het ene moment ben ik zielig, dan weer stoer.
Het enige wat altijd hetzelfde blijft,
Zijn mijn ogen gevuld met tranen.
Maar je ziet ze niet.
Dat kan ook niet, ze lachen altijd als je me ziet.
Hoe denk je dat ik eruit zie?
Je kent me niet.
Je ziet niet eens wat er in me schuilt,
Je ziet niet eens dat mijn hart huilt.
Al zou het nog zo hard schreeuwen,
Je hoort het niet.
Want je kent me niet.
Nee, je kent me helemaal niet.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
Taaltip: maak het 'je kent me niet' iets bondiger. Geef hem meer overzicht, meer power. Het is het waard, al die emotie.