Dageraad...

De dag is eindelijk
aangebroken,
voel een rilling
door mijn lichaam gaan...
heeft de nacht zich
uitgesproken,
om je weer éven aan mij
af te staan....

Weet je wát ik graag
zou willen?
Gewoon voor één enkele dag
de nacht te zijn...
om je uren vast te
kunnen houden,
je te koesteren
in de maneschijn...

Maar tevergeefs, kan
er niet omheen,
het is laat, je moet helaas
weer gaan,
lijkt de nacht steeds langer
dan voorheen,
weer een nacht, op
eigen benen staan...

Ben zo bang voor het moment,
doch hoop het nooit
te beleven,
dat de nacht
de dag niet meer herkent,
en zij vergeet je
terug te geven...

aan mij...

Schrijver: Patrick Jinxx, 3 juli 2007

patrickjinxxhotmail.com

nacht alleen bang

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.7 met 73 stemmen 1.104