Vloeibaar ontvoerd
Pak m’n hand,
stevig vast.
Kijk in m’n ogen,
diep en hard.
Je pupillen worden groter,
donkerder en het groeit,
als inkt in een glas water
kijk ik hoe het vloeit.
Het is donker en het groeit,
donker en het groeit.
Ik verdwijn als een stip,
ik verdwaal als een kind.
Vloeibaar ontvoerd.
Geplaatst in de categorie: liefde