Hartenkreten

hartenkreet (nr. 20.241):

Onzeker...

Onzeker fluister ik
naar je hart...
lukt het mij hier
binnen te gaan?
is je hart voor mij
gesloten,
of heb je de deur al iets
voor me
openstaan...?

Onzeker fluister ik zacht
jouw naam,
wil zó graag even
bij je zijn...
zo graag even
ván je zijn,
en zo graag even ín
je zijn...
en toch...

fluister ik steeds onzekerder
jouw naam,
Lisa, durf nog steeds niet even
binnen te gaan...