onvolmaakt verlangen

Bij de eerste
zonnestralen
die een diffuus licht
werpen op m'n
pas ontwaakte gezicht
en m'n gemoed
doordrenkt is
in niet te
stoppen gevoelens
door aanrakingen gevoed
kijk ik met een
kritische blik naar mezelf
wanneer de scherven van het
onvolmaakte hun plek krijgen
glimlach ik naar m'n
spiegelbeeld
dan besef ik
dat het spel niet is uitgespeeld
maar dat de schoonheid
van het verlangen
een herinnering wordt
die aan zichzelf genoeg heeft

Schrijver: ria
Inzender: ria wassenaar, 17 juli 2007

riawassenaarhotmail.com

onvolmaakt

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 960