‘t naakte ik
ik leg mijn dagen, al mijn kleren
op de eenzame stoel van mijn hart
al mijn gestes, wenen en mijn lachen
smijt ik als glimmende kiezelstenen
op de lange weg van het duister
om daar onder de oude eikenboom
te wachten op jou, op die plaats
waar zich twee takken als armen
liefdevol naar de maan strekken.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 18 juli 2007
Geplaatst in de categorie: liefde