Neem de tijd...
Ik heb zo'n vreemd gevoel,
kan er gewoon niet omheen,
jij bent de enige die voelt
wat ik bedoel,
zoals jij, is er voor mij geeneen...
steken in mijn hart, het doet
zo'n pijn,
de pijn van je te
moeten missen...
zou het liefst voor altijd
bij je willen zijn,
zonder steeds naar jouw
lliefde te hoeven gissen...
Wanneer komt de dag, dat
jouw hart zich volledig opent,
ik niet meer bang hoef te zijn,
voor dit moment,
die gedachte is voor mij
zo verschrikkelijk slopend,
het gevoel dat je mij niet
meer (her)kent....
Deze paar dagen, brachten
mij zo in onzekerheid,
geloof niet meer in samen,
hand in hand,
of zijn de dingen niet, zoals
het lijkt,
en is deze liefde helemaal
niet gestrand...?
Neem de tijd, wil je me ook
zo graag,
een leven vol liefde, zij aan zij,
overdenk dan eens goed mijn
brandende vraag....
hou je nog steeds net zoveel
van mij....?
Ik steeds meer....
Geplaatst in de categorie: liefde