Hartenkreten

hartenkreet (nr. 20.376):

Die man

Ik vond hem nogal statig
zo echt een heer van stand
z'n zwarte pak ietwat verkreukeld
een wandelstok in z'n rechterhand

En het gleufhoedje op z'n hoofd
had ook zijn beste tijd gehad
het hondje naast hem was nog jong
z'n vacht was dof en nat

En hoe dichter ik hem naderde
hoe bekender hij me leek
't was alsof hij voelde dat iets achter hem
hem van top tot teen bekeek

Plotseling keek hij mijn kant op
en vroeg; moet je iets van mij ?
ik schudde zacht mijn hoofd
en liep hem snel voorbij

Toch kon ik het niet laten
en keek nog even achterom
de man was uit het zicht verdwenen
maar 'k hoorde nog een zacht gegrom

Ik ben toen in de steeg gaan kijken
en zag de man daar op de grond
beroofd van niets, toch vroeg hij nog
wil jij wel zorgen voor mijn hond ?