Opgeslokt in vergetelheid...
Haar trouwe vierwieler staat gereed
Uitgerust met een kleine mand
Langzaam sluiten haar rimpelige handen
om de handvatten,laat zich rollen over de stoeprand
De eens zo sterke vrouw met benen als staal
heeft alle delen van de wereld door gelopen
Nu laat de "tand" des tijd haar de ouderdom ingaan
Moegestreden toch nog op een beter hopen
Af en toe stopt ze even om uit te rusten
Kijkt over haar afgezakte bril naar de mensen
Een hevig verlangen overspoelt haar
naar de tijd dat zij zich nog alles kon wensen
Haar gebogen lichaam schaduwt over straat
en duwt haar karretje geduldig voor zich uit
In haar mandje een kleurige bos rode rozen
Spoedig zal zij weer zitten in vergetelheid voor haar ruit…
Zie ook: http://www.dijkdichters.nl
Schrijver: Gurien Kwantes, 29 juli 2007
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
Lieve, broze aandacht voor de oudere medemens, in jouw hartenkreet, de oudere medemens die in dit tijdsgewricht niet 'hot' is...