Een parel
Haar handen begonnen te trillen
toen ze haar theekopje pakte
ja kind, het wordt steeds erger
dat noemen ze nou ouderdom
Het geeft niet hoor zei ik
en probeerde haar rok te drogen
parkinson is erg he zei ze
terwijl ze haar tranen inslikte
Ik wist niet goed wat ik zeggen moest
maar pakte troostend haar hand
ze keek me aan en glimlachte
toen ze vroeg: wil je misschien een chocolaatje ?
Graag zei ik, en het ijs was gebroken
het voelde daar zo veilig en vertrouwd
twee weken later lag er een rouwkaart
met de tekst : Een parel in Gods hand.
Zie ook: http://home.deds.nl/~jannyschepenaar/
Schrijver: Moeke
Inzender: Janny, 2 augustus 2007
Geplaatst in de categorie: emoties