Hartenkreten

hartenkreet (nr. 20.565):

enige eis

Zwijgend legt de reiziger
zijn ticket voor
een trip naar dromenland,
aan de kant.

Bedachtzaamheid
bracht hem op de beste plekken....
er was zoveel te ontdekken.

Maar nu is er
eindelijk
de tijd van
zijn allerlaatste bestemming.
Niet langer ontkenning
van menselijkheid.
Geen vluchtige woorden.
Niet zwevende akkoorden.

Niet meer
immer heen en weer,
terugkomen en vertrekken.
Moe is hij van het ontdekken.

Liefde ontnam hem
alle reislust.
Diepgang
had hij plots gekust.

Samen zijn,
voor altijd.
Thuiskomen,
is plots
zijn enige eis!!