A Players Life
Ik kan niet dwingen dat je van me houdt
Als ik smekend met mijn blik
mijn liefde naar je straal
Wanneer het hartkloppen van jou
het ritme van de dag ontwaakt
je je omdraait, en zuchtend ademhaalt
weet ik dat je weer spijt hebt van de nacht
na wellust ingegeven door meelij en drank
komen zelfverwijt, schuldgevoel en
gevoed door je afwijzende lichaamstaal
me mijn minderwaardigheid tonend
jij dan, opstaand met een scheve lach
schouderschokkende onverschilligheid
als dank voor mijn zacht gefluisterde woordjes
vruchteloos, nutteloos en niet lonend
worden afgedaan met een sarcastische sneer
Weet ik, dat ik ondanks alles,
wanhopig wacht op de volgende keer
Geplaatst in de categorie: spijt