Even niet...
Even laat het geluk
me in de steek...
heb er gewoon geen
woorden voor...
en was het nét
alsof het leek
alsof ik écht niet
helemaal spoor...
Even eventjes een
wat mindere tijd...
ups en downs, net
als het getij,
zul je zien, raak ik
je óók nog kwijt,
het kan er allemaal
nog vast wel bij...
Even slikken, omdat
het moet,
leg mijn trots wel
even neer,
'k hou me sterk, en
hou me goed...
maar inwendig doet het echt
enorm zeer....
Ik weet gewoon niet
wat ik wil,
en maak me daarom
ontzettend kwaad...
is iedereen om me heen
bedenkelijk stil,
en ik vraag niet eens
om goede raad...
Bloedt mijn ziel of
leeft mijn hart,
ben ik eigenlijk nog wel
bij zinnen...?
heeft het nut, een
nieuwe start?
weet toch echt niet
hoe te beginnen...
Het komt wel goed, zeg
ik te veel,
na regen komt
er zonneschijn,
en nu staat mijn toekomst
nog maar op één rail,
lijk ik net zo'n harlekijn...
En lachen allemaal....
Geplaatst in de categorie: verdriet