steeds zoals jij wilt
dan moet ik spiegels breken om jouw lijnen te zien
met vele rondingen in het verlangend uur
als wind soms stormend en dan weer weg-
snellend kom je terug; strelend
trek jij mij hongerend en met stijve
lendenen door labyrinten van tijd zoals jij wilt
genietend van datgene wat het leven ons laat
verlies ik in jou mijn wortels en al
het nog bruikbare schuin opstaand
maar wel doorgebladerd en de hoeken om-
geplooid om herinnerd te blijven als een chanson.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 23 augustus 2007
Geplaatst in de categorie: liefde