Dronken
Een draaikolk
Trekt me onverbiddelijk omlaag
Draaiend en draaiend
Rond en rond
Weerstand bieden is zinloos
Zoet water in m’n mond
Sneller en sneller
Omlaag en omlaag
‘k Zie ’t oppervlak verdwijnen
En alles wordt snel vaag
Totdat ik, dronken en hulpeloos,
Maar eindeloos gelukkig verdrink
In de prachtige poelen van haar ogen
Geplaatst in de categorie: emoties