Hartenkreten

hartenkreet (nr. 20.864):

In de positie van fictie

Ik stokte, maar jouw stem
hielp me uit de brand
Je nam mijn hand

En liet me een boek zien
dat jij ooit had geschreven
Je wilde het aan mij geven

Het was een roman, een
liefdesverhaal, een stukje fictie
maar je wilde ons in die positie

De woorden die jij had geschreven
vond jij als voor ons bedacht
Dat had ik niet van jou verwacht

Je nam mijn gezicht en
keek me doordringend aan
Je liet m'n hart sneller slaan

De klok sloeg middernacht
terwijl de kaars langzaam doofde
jij me van m'n onzekerheid beroofde

Na die nacht vulde jij
mij aan met jouw woorden
en wist ik waar de mijne thuis hoorden

Ik stokte niet langer en het
enige waar ik geen woorden voor had
is jouw vuur van liefde, waardoor
mijn hart vlam heeft gevat